GeZicht op Peter Kluit

Zicht krijgen op Peter Kluits levensloop is geen sinecure voor een eenvoudige interviewer, moet ik bekennen. Met de eerste vraag naar zijn levensloop verwachtte ik een overzichtelijke opsomming levensgebeurtenissen te krijgen, maar Peter kwam direct met een betoog over zijn favoriete filosofen. Hij praat over hen als familie, die hem na aan het hart is en hem als het ware “geestelijk” op wereld heeft gezet. Het kostte echt wat tijd, om “alledaagse” informatie los te krijgen. Leuk bleef het gesprek wel, Peter houdt alles graag licht en bleef een geduldige en gezellige gesprekspartner.

Korte levensloop

Ik ben geboren en opgegroeid in de Vechtstreek en het Gooi en heb twee jongere zussen.

Mijn vader was elektrotechnicus en mijn moeder chemisch analiste, maar zij moest daar mee stoppen toen ze trouwde en kinderen kreeg. Zie de tijdsgeest! Na mijn vaders pensionering heeft mijn moeder alsnog carrière gemaakt als politica en is een tijd wethouder geweest. Helaas is mijn vader overleden, maar mijn moeder leeft gelukkig nog en is een vitale vrouw. In mijn tienerjaren ontmoette ik mijn vrouw Miriam (kunsthistorica) bij een remonstrantse gespreksgroep en ik houd zielsveel van haar. Samen hebben we twee lieve kinderen die tot geweldige mensen uitgegroeid zijn, daar ben ik erg gelukkig mee. Zimma (27) is consultant bij de KPN en Ruben (25) is DJ en leerkracht op een basisschool. Wij wonen nu in Haarlem, maar hebben een tiental jaren in het buitenland (bij Genève) gewoond.

Mijn ouders gaven mij veel vertrouwen mee, dat vertrouwen is belangrijk geweest om verder te “vliegen” en mijn weg te vinden in mijn leven. De sfeer thuis was goed en betrokken. Ze hebben mij op allerlei vlakken gestimuleerd, ook om te gaan studeren. Zo speel ik klarinet en ben ik technische natuurkunde gaan studeren in Enschede. In deze opleiding zat ook filosofie als bijvak. Ik vond het heel interessant te leren wat er door de eeuwen heen allemaal al gedacht is. Tijdens mijn promotieonderzoek heb daarom ook nog filosofie gestudeerd in Amsterdam. Achteraf gezien, had ik liever natuurkunde in Utrecht gestudeerd omdat ik het veel leuker vind om iets te snappen dan iets te maken. Als ik in de techniek was doorgegaan had ik misschien bij Philips lasertjes voor de CD-speler ontwikkeld… ! Maar ik heb voor de zuivere wetenschap gekozen, promoveerde en ben na wat omzwervingen in binnen- en buitenland terecht gekomen als natuurwetenschapper bij het Nikhef (Nationaal Instituut voor subatomaire fysica in Amsterdam). Ik werk mee aan het Atlas experiment op CERN (Europees laboratorium voor deeltjes onderzoek in Genève), waar het Higgs deeltje is ontdekt en waar we meer van de oerknalpuzzel proberen te begrijpen.

Wat betekent God voor jou?

God is voor mij het grote verband en een dragende grond. Dat verband heeft heel veel aspecten en kan verbeeld worden. Bijv. in een duizend jaar oud mozaiek in de Saint Appolinaire in Classe met een herder en zijn kudde. Het geeft je het gevoel geborgen te zijn en weerspiegelt de schoonheid van alles wat er is. Datzelfde kan je ook ervaren in muziek of meditatie, door te luisteren en stil te staan bij de dingen.

Waarin vertrouw je?

In zoveel zaken: zowel praktische als meer fundamentele. Je vertrouwt mensen. Maar ook in de wetenschap vertrouw je bijv op wiskundige axioma’s. Dat zijn nl fundamentele aannames die je niet kunt bewijzen en waarop je wel “moet” vertrouwen.

Wat biedt de Remonstrantse gemeente Haarlem jou?

Het is zo’n fijne kerk! Zowel het gebouw, als de mensen, ik heb daar zulke mooie ontmoetingen. Ik geniet ook van de mooie muziek. Soms ga ik daar “gewoon open”, dan word ik rustig, en raak soms ontroerd. Dan valt alles op zijn plaats.

Wringt het bij de Remonstranten wel eens ergens, kunnen zaken beter?

Het is een clubje vriendelijke mensen, maar een kerkgemeenschap moet een bepaalde grootte hebben en houden om goed en open te functioneren. We kunnen wel wat nieuwe aanwas gebruiken, dat lukt ook best met alle nieuwe activiteiten waar de mensen open voor staan, maar het kan altijd beter.

De vraag van Joop Kraaij

Zij stelde jou in deze interviewreeks de vraag hoe je de wetenschappelijke kennis op één lijn krijgt met het bewust lid zijn van onze kerk? Tja, dan grijp ik weer terug op Plato…het ware, het schone en het goede. Je doet het leven te kort door alleen maar met wetenschap en waarheid bezig te zijn, dan mis je de schoonheid d.w.z. de kunst en muziek en het goede dat ik o.a. invul met liefde en de religie. Voor mij zijn ze alle drie van belang. Er is voor mij ook geen conflict tussen geloof, vertrouwen en wetenschap.

Welk advies of motto zou je aan de lezers willen meegeven?

Hou je leven inspirerend, deel je enthousiasme en maak dingen niet te zwaar, hou het luchtig. Verken de grens met wat je bijvoorbeeld (nog) niet weet en laat je niet belemmeren door barrières.

Wie zou je willen uitnodigen voor een volgend interview?

Wilna Hupkes, zij is zo een lieve vrouw. Ik heb geen specifieke vraag aan haar, laat haar maar heerlijk veel vertellen.

Manon van’t Hof