Biografie ds Antje van der Hoek

Ik kom uit een remonstrants nest, zoals dat heet. Mijn grootouders van vaderszijde waren betrokken bij de remonstrantse gemeente Den Haag en mijn ouders bij die in Utrecht. Langs die lijn raakte ik geboeid door religieuze en filosofische vragen. Het was in het bijzonder de Utrechtse Ds Wim Knoppers (1920-1987) die als puber indruk op mij maakte. Hij lééfde voor zijn vak, was uitzonderlijk gepassioneerd en dat raakt je dan op die leeftijd. Na een jaar in Engeland binnen een antroposofisch huis voor verstandelijk gehandicapten te hebben gewerkt, koos ik er dan ook voor theologie in Leiden te gaan studeren.

Binnen die studie raakte ik het meest geïnteresseerd in godsdienstwetenschap en godsdienstwijsbegeerte. Na mijn doctoraal schreef ik een proefschrift over de godsdienstgeschiedenis van protestantse en islamitische Molukkers in Nederland. Dat ging over de 12.500 ex-KNIL militairen die in 1951 naar Nederland werden verscheept. Het is een fascinerende en tegelijkertijd trieste geschiedenis met tal van politieke en etnische conflicten, die ervoor zorgde dat er op Nederlandse bodem maar liefst twintig verschillende Molukse kerken ontstonden. Het politieke conflict over een eigen Molukse republiek (RMS) zorgde zo ook voor kerkelijke versplintering (ook binnen de kleine moslimgemeenschap had de politieke verdeeldheid gevolgen, maar niet zo desastreus als bij de protestanten).

Na afronding van dit onderzoek ben ik nog even werkzaam geweest bij een uitwisselingsproject van islamologen tussen de Leidse Universiteit en islamitische universiteiten in Indonesië. Daaraan heb ik mijn huidige belangstelling voor de islam overgehouden. Inmiddels ben ik al weer bijna twintig jaar remonstrants predikant, eerst in Dordrecht en nu in Haarlem. Het is een mooi en veelzijdig vak, met veel ruimte voor persoonlijke inbreng. Ik geniet van het lezen van de oude bijbelse en andere spirituele teksten en de uitdaging van een vertaalslag naar de wereld van vandaagdedag. Daarmee is iedere dienstvoorbereiding weer een nieuw avontuur. Door het pastorale contact kom ik in aanraking met indringende bestaansvragen, m.n. rond de thema’s van vergankelijkheid en dood. Dat kun je niet altijd op afstand houden en raakt mij ook persoonlijk. Maar het is een groot goed als we er als lokale kerkelijke gemeenschap ook dán voor mensen kunnen zijn. Naast de inspiratie die ik via allerlei mensen en kanalen opdoe, probeer ik daarmee vast te houden aan ‘die eerste vonk’, het enthousiasme van ds Knoppers voor wat hij ‘de verkondiging van het evangelie’ noemde.

Antje van der Hoek