Veertigdagenblog #3: Hoe wil ik leven?

Bezinning in de Veertigdagentijd: een paar keer per week verschijnt op onze site een speciale blog. Hoe kunnen we bepaalde Bijbelteksten interpreteren? En hoe kunnen we in de Veertigdagentijd nadenken over ons eigen leven en dat van anderen?

Uit alle steden kwamen er mensen naar Jezus luisteren. Toen er heel veel mensen waren, begon Jezus een verhaal te vertellen als voorbeeld. Hij zei: ‘Een boer gaat naar zijn land om te zaaien. Hij strooit het zaad op het land, en een deel van het zaad valt op de weg. Mensen lopen eroverheen, of vogels eten het op. Een ander deel van het zaad valt op harde grond vol stenen. Dat zaad groeit eerst goed, maar gaat dan snel dood doordat het geen water krijgt. Weer een ander deel van het zaad valt tussen het onkruid. Door het onkruid kan dat zaad niet groeien. Het krijgt geen ruimte en gaat dood. Maar een ander deel van het zaad valt in goede grond. Dat zaad groeit en wordt goed koren met wel honderd graankorrels.’ Daarna zei Jezus luid: ‘Laat dat goed tot je doordringen!’

Overdenking

Deze gelijkenis vertelt wat we al weten, namelijk dat we op twee niveaus tegelijk leven. Op het ene niveau doen we maar wat, we leven niet bewust, maken geen echte keuzes. Op het andere niveau voelen we heel goed aan ‘Dit is hoe het leven bedoeld is, dit is wat ik moet doen, dit is wat goed is, wat klopt’. Dat niveau dringt zich soms opeens aan je op: je leest iets, iemand zegt iets tegen je, je ziet iets in een voorstelling of op internet, of je hoort iets in een preek of opeens klinken de woorden van een lied in je. Je weet meteen: ‘Zo is het, dit is waar’. Als dat zo is heeft het altijd te maken met rechtvaardigheid en mededogen. Dat zijn de twee toetsstenen.

Vraag voor vandaag

De vraag die je mee kan nemen is: Hoe wil ik leven? Wil ik de rotsgrond zijn of de goede aarde? En hoe doe ik dat dan? Hoe ben ik goede aarde?

Bijbeltekst uit Lucas 8, vers 4-8 (Bijbel in Gewone Taal)