Van de gemeente voor de gemeente
Geschreven door Peter KluitDe kerk blijft gesloten
– De Remonstranten (het Landelijk bureau en Haarlem) hebben besloten om vast te houden aan de zelfopgelegde zwaardere ‘lockdown’ en door te gaan met diensten online. Wij doen dit mede gezien de gemiddeld hoge leeftijd van onze leden en vrienden. Maar vooral óók uit solidariteit naar al die andere sectoren die óók niet ten volle open mogen/werken kunnen.
We zijn nog steeds “gesloten”. Het Gemeenteblad wordt opgeschort. Wel is er een ‘lichtpuntje‘ gemaakt en is er ook een Paaskaart gedrukt. Die kaart komt in de week voor Pasen bij u.
In de open lucht III
De zon brandt. Het vliegtuig scheert laag over en
werpt een schaduw in de vorm van een groot kruis voortstormend
over de grond.
Een mens zit op de akker te wroeten.
Daar komt de schaduw aan.
Een onderdeel van een seconde bevindt hij zich in het midden van
het kruis.
Ik heb het kruis gezien dat in koele kerkgewelven hangt.
Het lijkt soms een momentopname
van iets in heftige beweging.
Tomas Tranströmer (1931-2015). Uit Klanken en sporen (1966), vertaling Bernlef
Geluk
Ik heb het vanmiddag gevoeld
hoe het zou kunnen zijn.
De rotsen versteend,
het water gewassen.
Een zon die maar schijnt.
3 februari – Teksten bij Lichtpuntje I , februari 2021
Uit: Avondklok
denk je buiten, denk de wind door je haren, de regen, denk de zomer aan je zijde,
denk de dagen langer en niet versomberen, denk aan hoe je straks terugkijkt op
deze tijd, aan hoe bijzonder dat we met zijn allen binnen en er doorheen zijn gekomen,
denk je bij iemand die warm en zacht, denk je de avond en steeds langer licht.
Marieke Lucas Rijneveld
Marieke Lucas Rijneveld is dichter en auteur.
Zij schreef het gedicht Avondklok voor Trouw. Voor iedereen die wat steun kan gebruiken.
Avondklok werd gepubliceerd in de krant van 25 januari 2021
Dit is de laatste strofe.
De pianomuziek is uit Canto Ostinato van Simeon Ten Holt(gespeeld door Gerrie)
De weg van de hoop. (geciteerd door Sabine)
Na 2011 verschenen op het web.
Toegeschreven aan Vaclav Havel.
Dit gedicht is door een onbekende gemaakt,
geïnspireerd door blz 150 e. v. van het boek ‘Verhoor op afstand’ van Havel.
Diep in onszelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is,
is er geen hoop.
Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt af
van wat er in de wereld gebeurt.
Hoop is niet (te) voorspellen
of vooruit (te) zien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.
Hoop in deze diepe krachtige betekenis
is niet het zelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.
Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet omdat het kans van slagen heeft.
Hoop is niet hetzelfde als optimisme
evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop,
het resultaat.
Marjan schreef:
De preek van Sabine deed me denken aan een lied dat ik lang geleden met mijn jongerenkoor zong.
[Even opfrissen: die preek ging over ‘hoop’. Psalm 1 werd geciteerd: er wordt daar een beeld geschetst van een mens die is als een boom aan stromend water.
Psalm 1 Als een boom is hij,
wortelend waar water stroomt,
vrucht dragend in het seizoen.
Zijn gebladerte zal niet verdorren. Tot ontplooiing komt al wat hij doet.]
Toen vond ik het prachtig…, een deel van de tekst vind ik nog steeds mooi. Klik op de link naar de YouTube-opname.
1.Leven als de bomen, trouw en aardsgezind, bij het water wonen, leven van de wind. Hemelhoog geloven, leven uit één stuk, ademnood te boven, onverdeeld geluk.
2.Leven als de bomen, God heeft hen geplant, leven om te loven, leven uit Gods hand. Op de lente hopen, weten van de herfst, dromen van de zomer, leven dat niet sterft.
3.Toevlucht voor de vogels, schaduw, onderdak, huis van mededogen, liefde wijdvertakt. Leven als de bomen, zingen voor je God, levenslang geloven, vaste voet aan grond.
Hans Bouma heeft het geschreven, de uitvoering is van het Projectkoor ‘Oriolus’ onder leiding van André van Vliet.
